De PVV wil een verbod op de hoofddoek voor vrouwen binnen het publieke domein. Met als gevolg een tegenovergestelde effect. De hoofddoek is voor veel moslimvrouwen nu een politiek statement van identiteit geworden waarbij het 'afzetten' tegen een maatschappij waar een verbod ter sprake komt belangrijker is dan de religieuze verplichting. Geuzenvlag of niet, het vertroebelt een eerlijke discussie over in hoeverre de keuze voor de hoofddoek werkelijk vrijwillig is of vooral voorkomt uit een door de gemeenschap opgelegde dwingende norm: de vrouw die zichzelf als een diamant moet behoeden tegen het slechte van buitenaf, zoals een lichamelijke bedekking wordt aangeprezen op een de vele islamitische sites. 'Beschouw jezelf als een diamant mijn moslimzuster, jouw waarde zal alleen maar stijgen, je trots en eer zullen niet benadeeld kunnen worden en respect naar jou toe zal buitengewoon zijn'.
(bron: Groene Amsterdammer)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Ik vermoed bij veel van de mondige moslima's (die moslima's die zeggen in volstrekte vrijheid voor hun hoofddoek te kiezen), nu juist een zekere dwangmatigheid. Zij moeten en zullen laten zien dat ze moslima's zijn en iedereen zal dat overal en altijd weten. In geen geval mag daar misverstand over bestaan. Zo zijn er ook wel mensen, een beetje gestoorde mensen, die perse een uniform moeten dragen zonder dat ze overigens tot enig uniform instantie een relatie onderhouden. Verder zijn er ook nog jongeren, meestal niet eens zo abnormale jongeren, die altijd en overal, binnenshuis, buitenshuis, in het klaslolaal, hun base-ballpet op moeten hebben.
BeantwoordenVerwijderenIn al deze gevallen moet je toch eerder spreken van (een milde vorm van) dwangneurose dan van vrijheid.
Daar wil ik nog even aan toevoegen:
BeantwoordenVerwijderenDat mensen zelf zeggen ergens vrij voor te kiezen zegt niet altijd alles. Iemand kan heel goed zeggen vrij te zijn zonder vrij te zijn. Het is zelfs goed mogelijk dat iemand zelf zeker meent te weten vrij te zijn zonder het werkelijk te zijn. Werkelijke vrijheid is iets anders dan subjectieve vrijheidsbeleving. Er zijn alcoholisten die elke keer dat ze weer naar de fles grijpen stellig menen dat ze in vrijheid naar de fles grijpen en telkens in vrijheid beslissen weer eens flink in te nemen. Iedere keer overwegen ze in vrijheid twee alternatieven: nóg een glaasje, of nog maar even niet? En dan beslissen ze in vrijheid...